|
Onze Sterren voor altijd
terug bij ons
Gisteren hebben we totaal
onverwacht ons Dees dood gevonden op haar favoriete plekje in de
krabpaal. Het leek of ze lekker lag te slapen maar toen ik haar
wilde halen voor haar kam en wasbeurt bleek ze te zijn overleden. Ze
was nog redelijk warm dus het was nog niet lang daarvoor gebeurd.
Niks gehoord, gemerkt of gezien.De dag ervoor stond ze nog vooraan
toen de bakken met brokken werden bijgevuld, want eten kon ze! We
noemden haar ook onze obesitas poes, want ze was veels te zwaar. Ons
flessenkind die uitgroeide tot een verschrikkelijk mooie poes,
geweldige moeder en stabiele factor in de groep. Maar ook een poes
die in haar laatste paar jaar extra zorg nodig had. Ze kon zich niet
goed meer schoonhouden van achteren, dus dat deden wij voor haar.
Eigenlijk had ze op dieet gemoeten, maar dat is hier geen optie met
23 katten. En hiervoor herplaatsen konden we ook ons niet
voorstellen want die zou haar achterste elke keer netjes
schoonmaken? Verschillende poezels hebben afscheid van haar genomen
gisteren. Sommige op gepaste afstand, anderen gingen bij of zelfs op
haar liggen. Daarna hebben wij haar naar het dierencrematorium
gebracht en zal ze eerdaags weer thuis komen.Sommigen in de groep
zijn hun slaap en eetmaatje kwijt, en dat zal nog even tijd nodig
hebben eer ze hun plekje weer hebben teruggevonden.Lieve lieve Dees,
we missen je meisje....voor altijd in ons
Vandaag hebben wij geheel onverwacht ons Biggie dood aangetroffen. Gisterenavond nog heerlijk bij ons op bank zitten knuffelen en toen ik zei rond 23.30 uur..zo ik ga boven alles voor de nacht in orde maken, spitste hij zijn oren en liep al voor mij uit naar boven. Want slapen deed hij met zijn maten boven op de katerkamer dat was vaste prik en meneer wilde ook nooit anders.Vanmorgen vroeg rond 07.30 begon Monique aan het vaste rondje bakken scheppen en ze riep naar beneden....Sas kom eens naar boven. Ik hoorde al aan haar stem dat er iets aan de hand was, maar ons Biggie dood op de grond aantreffen was een complete shock.Dan staat de wereld even stil....nog geen twee weken geleden zijn oudere "zus" Alicia en nu hij. Ons Biggie was geen enorme grote coon qua formaat maar zijn karakter daarentegen was groots.Groots in aanwezigheid, vocaal en vooral aandacht vragen. Hij was een ster in kopstoten geven. En als meneer niet voldoende kroelen kreeg dan zette hij steevast zijn nagels in je arm en trok hij aan je arm, net zolang totdat je aan zijn kroelaanvraag had voldaan.De visite was ook nooit veilig. We denken dat iedereen die ooit bij ons binnen is geweest ons Biggie wel op schoot heeft gehad. Hij had bij velen ook hun hart gestolen. Hoeveel mensen hem wel wilde meenemen was een veel gehoorde opmerking. En dan ineens is het voorbij.....We hebben hem vandaag bij het dieren crematorium gebracht en zal hij eerdaags weer thuis komen in een mooie urn. Lieve Biggie, Biggelie we hebben ontzettend van je genoten, liefde ontvangen en mooie kinders van je gekregen. We missen je enorm. Hopelijk ben je
nu samen met je grote zus |
|
|
Vandaag hebben
we afscheid moeten nemen van ons heerlijke meisje
Alicia. In december zou ze 16 jaar zijn geworden.Lies was een
echte mensenpoes, visite was altijd de sjaak want ze
moest en zou op schoot. Heftig kletsend, want ja
praten kon ze! Hele gesprekken
kon ze met iedereen voeren. In al die jaren
heeft ze nooit iets gemankeerd, maar de afgelopen
maanden gingen we ineens tobben met haar gezondheid.
Twee kiezen moesten verwijderd worden, waar ze
wonderbaarlijk snel van opknapte. Daarna ging het
mis....Tweede keer
onder het mes toen ze wederom een dikke wang kreeg
en ze stukjes rottend bot tegenkwamen vlak tegen de
oogkas aan. Ook van die operatie knapte ze snel op
alleen zette ze ineens haar achterpoot vreemd naar
binnen toe en viel ze soms om. Eerst gaven we de
narcose de schuld, maar de klachten gingen niet weg
maar werden juist erger. Terug naar de kliniek en
foto's gemaakt van heupen, knieën en rug. Alles
perfect behalve de rug...die zat vol met artrose.
Daar zat kennelijk een zenuw klem, met verschillende
pijnstillers zijn we aan de slag gegaan wat niet
veel soelaas gaf. Niet dat ze pijn er aan had, maar
meer het ongemak van zo nu en dan omvallen als ze te
snel in actie kwam.En ineens kreeg
ze zo'n twee weken geleden weer een dikke wang en
waar we al bang voor waren....die rotziekte kanker.Een harde dikke
bult op haar kaak, net onder haar oogkas met geen
mogelijkheid tot opereren. En daar sta je
dan.....wat ga je doen? Op dat moment
was ze nog steeds super helder, wilde nog van alles
en hebben we besloten haar weer mee naar huis te
nemen. Een shot solensia voor haar rug gegeven om te
zien of dat iets zou doen en duimen dat de kanker
niet al te snel zou groeien.De laatste 2
weken heeft ze vol overgave genoten. Ze wist
ondertussen dat ze apart natvoer kreeg in de gang,
dus melde ze zich wel 5x per dag of we even wilde
opstaan voor een heerlijk hapje. Heeft ze nog van
het mooie weer in de ren genoten en lag ze steevast
elke ochtend op de trap op ons te wachten. Heftig
kletsend liep ze dan voor ons uit om voor de
gangdeur te gaan zitten, wachtend op haar eten.Maar
gisterenavond ging het niet meer....haar
achterpootjes deden niet meer wat zij wou en ze
snapte het ook niet. De paniek in haar ogen als ze
steeds omviel deed ons hart krimpen. Vanmorgen vroeg
meteen de kliniek gebeld en vanmiddag om 12.00 uur
hebben we afscheid van ons Lies genomen.Morgen krijgt
ze een waardige crematie en komt ze met ons mee
terug naar huis.We willen
AniCura Dierenkliniek Eersel
ontzettend bedanken voor alle zorgen, liefde en
aandacht.Lies, liesepies,
liesie van de polisie....we missen je ontzettend
Het Dag lief
Leeuwenkind we missen je ontzettend 9-05-2007
19-04-2022 |
|
 |
|
|
Gypsy Queen Free *06-07-2010 - 29-05-2020 Voor zo'n kleine twee weken geleden had ze ineens een bloedneus. Vreemd...we hadden haar niet eerder horen niezen o.i.d.Daarna begon ze wel te niezen dus in eerste instantie een kuurtje er op gezet wat niet echt hielp.Na een dag of 4 naar de kliniek om te kijken wat we verder konden doen.Foto's gemaakt maar daar was weinig geks op te zien. Verder geen koorts, ze was gewoon haarzelf en eten deed ze ook nog vol op. AB kuur er op en weer naar huis.Maar ook deze kuur deed niks, dus afgelopen maandag weer terug naar de kliniek.Weer helemaal nagekeken, ook in haar neus maar meer dan wat geïrriteerd verdikt slijmvlies was er niet te zien. Wel hoorde we haar nu echt op de neus ademhalen.Een tumor dan? Tja dat zou tot de mogelijkheden kunnen behoren. Maar dat zou alleen met een ct-scan vastgesteld kunnen worden, en met hoogstwaarschijnlijk de uitkomst dat het niet operabel zou zijn.Toch besloten om nogmaals een andere ab kuur er op te zetten en een spuit die de zwelling moest wegnemen.De dagen erna zagen we de bloedneus echt stukken minder worden, wat ons hoop gaf. Maar afgelopen nacht werd ze ineens zwaar benauwd.Ze heeft bijna de hele nacht naast Monique bij der hoofdkussen gelegen, wat ze voorheen nooit deed. Ergens middenin de nacht wilde ze naar beneden, en dat mag natuurlijk.Vanmorgen vroeg om 07.00 de wekker, waar is ons Gypsy? Bed uit en gaan kijken waar ze uithing. De eerste bloedspetters vonden we al op de overloop, de angst greep ons naar de strot. Hoe verder we naar beneden gingen hoe meer bloed we tegenkwamen. Beneden leek het wel of er zwaar gevochten was, maar dat kwam allemaal uit haar neusgaten. Zelfs haar bekkie zat nu vol met bloed...Meteen de dierenkliniek gebeld en we konden snel terecht. Nogmaals alles nagekeken maar we moesten tot de conclusie komen dat er niks meer aan te doen was.Gypsy een geweldige mooie lieve poes die nooit, maar dan ook nooit iets heeft gemankeerd en nu in nog geen twee weken tijd zo ziek wordt dat we niks meer konden doen..... Ooit heeft ze ons twee kittens geschonken om daarna als castraat jaren bij ons verder te gaan. Wat hadden we graag van haar iets in de fok kunnen houden om mee verder te werken want ze was een prachtige tortie met een heerlijk karakter, maar dat is haar en ons nooit gegund. 11 weken geleden hebben we al afscheid moeten nemen van haar moeder Joy die ze vreselijk miste. Die twee waren namelijk onafscheidelijk en daar had ze wel een knauw van opgelopen. Laten we nu maar hopen dat ze weer samen kunnen zijn. Dag lief kind, we gaan je vreselijk missen |
|
 |
|
|
IC.Shanna's Nova Joy of Life 20-02-2006 ☆ 14-03-2020 Als je vanavond naar de hemel kijkt zie je daar de allermooiste ster stralen... Op 14 maart 2020 hebben we afscheid moeten nemen van onze aller aller grootste lieverd.Ze leefde al maanden in geleende tijd, maar vandaag was het echt voorbij.Gisteren heeft ze nog haar lekkere hapje op staan smikkelen en kwam ze haar knuffels opeisen. Maar vannacht ging het ineens slecht....vanmorgen meteen met de dierenarts gebeld en we konden direct komen. Met enig protest liet ze zich in het kenneltje leggen, haar lichaam was op maar in haar koppie nog zó helder. Ze was één van onze stammoeders van onze cattery en ze heeft ons geweldige kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen en achterachterkleinkinderen geschonken.Ze was onze diva, deed haar tortiekleuren eer aan. Haar plekje was altijd naast Monique op het kussen, en als Monique niet goed zat op de bank dan liet ze dat luidkeels weten.Ze kon altijd zo zwiepen met haar staart als ze bij je zat, het liefst in je gezicht en met een beetje pech belande die staart in je kop koffie of op je boterham. Ze moest overal bij zijn. Ze kon het ook niet hebben als één van ons boven was en de ander beneden....allebei op de bank anders was haar plaatje niet compleet. Lieve schat, we willen je bedanken voor alle 14 jaren die je met ons hebt gedeeld. We missen je vreselijk 😢Je hebt je naam eer aan gedaan.....je was echt onze Joy of Life |
|
 |
|
|
*Crosby (Waldemaine
Jannis) 30-12-2008 - 4-12-2019*
Zo zet je een foto op Facebook
dat er een heleboel jarig zijn deze maand en zo zit je bij de
dierenarts om afscheid te nemen van onze grote lieverd Crosby.Crosby, onze eerste eigen
dekkater. Als de dag van gister herinneren we ons de rit naar
Duitsland. Hoe we in eerste instantie gingen kijken voor zijn broer
maar uiteindelijk voor hem kozen. We hadden geen betere keuze kunnen
maken! ...
Deze heerlijke vent heeft
ons veel gezonde nakomelingen gegeven waarvan er nu nog vele in
onze cattery en bij onze kittenkopers rondhobbelen. Crosby is misschien in
heel zijn leven 4x bij de dierenarts geweest, hij mankeerde
eigenlijk nooit wat. En nu binnen 2 weken zagen we hem slechter
worden. Niet qua omgang maar qua conditie. Bij de eerste check
half november was er niks te ontdekken en op 3 december terug en
daar zat ineens duidelijk voelbaar een enorme bult bij zijn
darmen. Op 4 december hebben we hem nuchter bij onze dierenarts gebracht om hem open te laten maken om te zien wat er loos was. Wat onze dierenarts daar aantrof was een berg ellende. Een tumor die door de darmen was heen gegroeid, de boel was ook al aan het lekken in de buikholte. We hebben besloten om hem niet meer wakker te laten worden. We zijn er kapot van. Missen zijn aanwezigheid en zijn praatjes want dat kon hij. Kletsen en purrren met iedereen. Dag lieverd, we zullen je nooit vergeten. |
|
 |
|
|
|
|
 |
|
|
Ruby Tuesday Free 08-11-2009 * 26-11-2018 Loslaten is ook houden van zeggen ze, maar Jezus wat doet dat pijn!
Ruby was een heerlijke rooie. Met haar streken en soms felle karakter, maar ook zo lief. Normaal op schoot liggen deed ze niet. Ruby moest altijd op je borst liggen met 1 poot op je wang. Elke morgen was ze erbij met douchen, op de badrand de spetters opvangen.Ze heeft ons prachtige kittens geschonken en was een supermoeder voor haar babies.
Vorig jaar moest ze haar dochter Dancer ineens missen en dat heeft er bij haar zeker ook ingehakt. Samen met haar moeder Soul waren ze een drie eenheid en nu is moeder Soul alleen over. Ze lagen altijd al dicht bijelkaar maar de laatste weken waren ze echt onafscheidelijk. Lieve rooie dondersteen, we missen je allemaal verschrikkelijk....voor altijd in ons hart. |
|
 |
|
|
Vandaag hebben we afscheid moeten nemen van ons lieve meiske. Babs, babsekind, kletskous en supermam hebben we moeten laten gaan. Wat eerst een gewone poliep in haar oor leek, bleek achteraf een kwaadaardige snelgroeiende tumor. Voor twee weken terug laten verwijderen en het was alweer in alle hevigheid terug. Nu had het zelfs haar trommelvlies al doorboord. We hadden nog een afspraak staan voor komende woensdag in een andere kliniek maar die tijd was haar niet gegeven..... We missen ons kind......... 
verslagen |
|
 |
|
|
We missen je grote schat. Het heerlijke gespin, als we alleen al naar je keken ging je motortje al aan. Je grote liefde voor iedereen hier in de groep, vooral je moeder en je oma waar je elke dag mee moest kroelen, elkaar wassen en samen slapen. ... We willen je bedanken lieverd voor alle mooie jaren en de geweldige kittens die je ons hebt geschonken.
Dans.......Dancer.......Dans, en wees vrij daar aan de andere kant van de regenboog. voor altijd in ons hart |
|
 |
|
|
Rhapsody, Raps 12-12-2005*25-10-2016 |
05-06-2005*25-10-2016 |
|
Vandaag is een zwarte dag voor ons. We hebben afscheid moeten nemen van twee van onze stammoeders, Shanna's Bohemian Rapsody en Shanna's Annie Oakley a.k.a Kayleigh. Van ons Rapsody wisten we het vanaf juli dit jaar dat het afscheid er aan zat te komen. Na een echo van haar nieren werden er kalkafzettingen gezien, met als uitslag....niks meer aan te doen, geef ze nog een mooie tijd.
|
|
 |
|
|
Valkie, Coonie, King 16-06-2005-20-06-2016 |
Chicago
Free 03-05-2016-20-06-2016 |
|
Vandaag 20-6-2016 is er een stukje hart uit ons weggerukt. Onze Falco hebben we moeten laten gaan, hij was binnen een paar dagen compleet afgetakeld. Hij zwalkte op zijn benen en had pijn. Onze King waar ons hele Maine Coon avontuur ooit mee begonnen is, is er niet meer. Nooit is hij gebruikt in ons fokprogramma, maar heeft het virus aan ons gegeven.Maar nog meer triest nieuws is er te vertellen. Chicago is vandaag met Falco meegegaan naar de kattenhemel......Chicago had laatst wat ...last dat hij zijn voer begon over te geven, zo vlak na het eten. Nu raken we van een keertje overgeven niet in paniek maar we zagen het te vaak gebeuren. Dus hebben we vandaag een afspraak gemaakt met een specialist in een dierenkliniek in Eersel. Daar hebben ze geavanceerde apparatuur, beter en meer dan onze eigen dierenarts. Hij heeft contrastvloeistof gehad om daarna met een röntgenfoto te bekijken wat er aan de hand was.Wat bleek, en onze eigen dierenarts had al het vermoeden, er zat een hele erge vernauwing tussen zijn slokdarm en maag in. Maar heel minimaal kon er wat vloeibaar eten door, zelfs de contrastvloeistof bleef voor 80% hangen. Diagnose : niet te behandelen.Dan kunnen we jullie vertellen dat de grond onder onze voeten wegzakt. Het kind is speels, heeft lol, komt aan in gewicht......maar heeft een overlevingskans van nul......zo niet te bevatten.We hebben hem weer meegenomen naar onze dierenarts met de gemaakte foto's om te vragen of hij een uitweg zag. Maar ook hij zag geen oplossing, en we weten al ziet hij maar 10% kans dan wil hij er voor gaan, maar die was er niet.We hebben hem samen met Falco laten inslapen en ze zijn samen naar het crematorium, en ze komen ook samen terug in een urn.Jullie snappen wel dat we op dit moment bijna ontroostbaar zijn.
|
|
|
|
|
|
Onze Cellebel is er niet meer….nadat ze twee nestjes had gekregen kreeg ze ineens erg veel last van haar gebit. We hebben toen meteen besloten om haar uit de fok te halen en haar een heerlijk castratenleven te bieden. Sally werd geholpen aan haar gebit en het leek allemaal goed te gaan. Op een gegeven moment zagen we dat ze niet lekker in haar vel zat. Na onderzoek bleek ze 1 vergrote nier te hebben. Haar andere nier was nog goed op dat moment. Besloten om haar eerst met medicatie op te laten knappen om daarna de zieke nier te laten verwijderen. Poezenbeesten kunnen net zoals mensen heel goed op 1 nier functioneren. Echter werd ons en Sally die tijd niet gegund. Na een kort ziek zijn is ze van ons heen gegaan. We zijn er kapot van. Rust zacht lief Sally kind, we hadden je graag nog zoveel jaren in ons midden willen hebben. |
|
 |
|
|
Geheel onverwachts en totaal niet te begrijpen is ons Lovely (Ijsco) afgelopen vrijdag op 09-08-2013 overleden. Na autopsie is gebleken dat een bloedvaatje in haar longen was geknapt en ervoor gezorgd dat haar longen volliepen met bloed. Alle andere organen zoals het hart, nieren, darmen, lever en andere vitale delen waren onaangetast en in topconditie. De schrale troost die wij als fokker hebben is dat het niet iets erfelijks is en de kittens van nu en haar vorige kittens die nu bijna 2 jaar oud zijn, geen gevaar lopen. |
|
|
Monique & Saskia
Copyright © 2023 by author all rights reserved Cattery Free
|
|
