Het is onze mening en persoonlijke overtuiging dat een verantwoorde fokker zijn dieren laat testen op PKD.
Het is een probleem wat bij alle kattenrassen voor kan komen.
Met een simpele scan op de leeftijd van ruim 1 jaar geeft 99.9tiende % zekerheid of hij wel of geen PKD heeft.
Met een dier wat PKD heeft mag niet gefokt worden.
PKD positieve dieren vererven dit en worden doorgaans niet echt oud.

AUTOSOMAAL DOMINANTE POLYCYSTISCHE NIERZIEKTE BIJ KATTEN

   PKD - ADPKD     

 Wat is Polycystic Kidney Disease - PKD? 

Polycystic Kidney Disease (PKD) is een erfelijke nierziekte die vooral gevonden wordt bij Perzen en Exotisch Korthaar (kortharige Pers), maar  ook voorkomt bij andere kattenrassen en huiskatten.
PKD bij de kat werd sporadisch aangetroffen in de literatuur sinds 1967.
Echt onderzoek is pas begonnen in 1990.
Toen werd een zieke Perzische poes met falende nierfunctie doorverwezen naar de kliniek van de Ohio State University.
Kittens van haar werden vervolgens gebruikt om een fokkolonie op te zetten en onderzoek kon beginnen.

  Hoe wordt PKD vastgesteld? 

 PKD wordt het makkelijkste vastgesteld door echografisch nieronderzoek waarmee de ziekte vanaf tien maanden opgespoord kan worden als er cystes  in de nieren aangetroffen worden.
Nodig is enkel het scheren van de haren over het midden van de buik en een korte periode (enkele minuten) van scannen om de aanwezigheid van cystes vast te stellen. Er is zelden een verdoving nodig.
Het is erg belangrijk dat de scan uitgevoerd wordt  met goede apparatuur en de resultaten geïnterpreteerd door radiologisch  getrainde dierenartsen.
Als dit het geval is, is de diagnose voor 98%  zeker.
De transducer van het echo-apparaat dient een frequentie te  hebben van 7.5 tot 10 MHz en een grijstintenschaal van 256.
Hoe hoger de frequentie, des te gedetailleerder en dus beter het beeld.
Een DNA-test  om PKD vast te stellen is nog niet beschikbaar.

   Wat veroorzaakt deze ziekte bij katten?

PKD is een langzaam verlopende progressieve ziekte met een uiteindelijk altijd dodelijke afloop.
De kat wordt pas vrij laat in zijn leven echt ziek hoewel cystes al langer aanwezig zijn.
Problemen beginnen met vergroting van de nieren, gestoorde nierfunctie en start gemiddeld met zo'n jaar of zeven.
De ziekte is bewezen erfelijk en cystes zijn  aanwezig vanaf de geboorte.
De grootte ervan variëert van minder dan een  millimeter tot verscheidene centimeters.
Oudere dieren hebben grotere en meer cystes.
De problemen waardoor de kat ziek wordt, beginnen wanneer  de cystes gaan groeien en hierdoor het functionele nierweefsel in de verdrukking komt.
Daardoor kunnen de nieren niet goed meer functioneren. 
De kat sterft uiteindelijk aan de gevolgen van chronisch nierfalen. 
Klinische kenmerken zijn onder andere lusteloosheid, vermageren, gebrek aan eetlust, veel extra drinken en extra urineren.
Er is een groot verschil tussen individuele dieren in hoe snel ze ziek worden en hoe lang het duurt voor ze aan de ziekte overlijden.
Het is ook mogelijk dat een dier op eerdere leeftijd aan een andere ziekte overlijdt,
voordat de nierfunctie door PKD zo dramatisch is verminderd dat het ziekteproces begint.
Wat zeker is, is dat een kat die cystes heeft, altijd ziek zal worden en problemen krijgt die uiteindelijk de dood tot gevolg heeft.

 Hoe moet een fokker PKD uit een fokgroep elimineren?

Aangezien PKD het resultaat is van 1 autosomaal dominant gen, is het  vrij makkelijk om dat gen te traceren en te verwijderen uit een fokbestand in 1 generatie.
Alle fokdieren moeten gescand worden om de aanwezigheid van cystes vast te stellen.
De snelste manier om het probleem te elimineren is alle aangedane dieren te castreren / steriliseren en alleen door te fokken met PKD-negatieve dieren.
Een  PKD-vrije kat is altijd genetisch PKD-vrij en kan de ziekte dus niet meer doorgeven aan het nageslacht.
Als een bepaalde dekkater of fokpoes uitermate waardevol is voor de fok, is het toch mogelijk om hiervan  PKD-vrij nageslacht te fokken.
Dan dient de partner waarmee dit dier  gekruist wordt bewezen PKD-vrij te zijn en de kat zelf bewezen  heterozygoot voor de ziekte (dit weet men als deze kat eerder ouder is  geworden van een PKD-vrij kitten).
Een aanbevelenswaardig artikel is:  "Autosomal Dominant Polycystic Kidney Disease in Persian Cats", door Dr  David S. Biller, Dr Stephen P. DiBartola en Wilma J. Lagerwerf. Het  artikel werd gepubliceerd in de februari uitgave van 1998  van "Cat Fanciers'  Magazine" en kan ook gevonden worden op de internetpagina van de CFA  via  http://www.cfainc.org, op "News" klikken en dan op "Autosomal  Dominant Polycystic Kidney Disease". Andere referentie artikelen zijn:  Biller DS, et al; "Inheritance of Polycystic Kidney Disease in Persian  Cats, Journal of Heredity, 1996 Jan; 87(1): 1-5 en: Eaton KA, et al;  "Autosomal Dominant Polycystic Kidney Disease in Persian and  Persian-cross Cats, Vet Pathology 1997, Mar; 34(2): 117-126.

 Wat kunt U doen?

Er wordt aangenomen dat PKD vaker voorkomt bij Perzen en Exotisch Korthaar (kortharige Pers) dan momenteel is vastgesteld.
Met meer studie en meer gepubliceerde informatie over deze erfelijke ziekte kunnen fokkers, dierenartsen en wetenschappers samenwerken om PKD-vrije fokprgramma's te starten.
U kunt daarbij helpen.
U kunt uw fokdieren laten scannen en zo snel mogelijk alleen nog maar met PKD-vrije dieren fokken.

 Tekst © David S. Biller, DAVM, DAVCR, Kansas State University en Marie Thiers, S*Sequoyahs Persians, Zweden, Tekst Nederlandse vertaling: Mimy Sluiter, Moirawin Manx, Nederland, nagekeken en geaccordeerd door Dr. Hein P. Meyer, DVM, Dipl ECVIM-CA, Diergeneeskundige Faculteit, Universiteit Utrecht, Nederland. Voor meer informatie over de echografische controle mogelijkheden in Nederland kunt u e-mailen met Dr. Meyer: <h.p.meyer@pobox.accu.uu.nl>.
 

   

http://www.vetstreamfelis.co.uk/corporate/fab/pkd.htm